مغناطيس براي اكثر مردم يك پديده مرموز است و حتي بسياري از ما كه چندين دوره فيزيك را در دانشگاه گذرانده ايم اغلب احساس نمي كنيم كه واقعاً آن را "درك" مي كنيم. در قرن نوزدهم ، كلاهبرداران با ارائه محصولات مغناطيسي فريبنده براي درمان همه چيز از طاسي گرفته تا ناتواني جنسي ، از عدم آگاهي مردم از مغناطيس بهره بردند و امروزه تعداد بيشتري از معجزات جادويي در اينترنت در حال گسترش است.
هدف اين مطلب بررسي صحت علمي ادعاهاي محصولات مغناطيسي ، به ويژه محصولات مرتبط با آب ، براي كمك به مقابله با برخي از هياهوي فروش گسترده در اين منطقه است و به آن نام بدي داده است. بسياري از اين گفته ها به اصول علمي گفته مي شود كه غالباً نادرست بيان مي شوند يا صرفاً نادرست بيان مي شوند ، اما ممكن است كساني كه تسلط كافي بر شيمي و فيزيك ندارند به اين ترتيب شناخته نشوند. ما اميدواريم كه اين اطلاعات به مصرف كنندگان كمك كند تا در مورد اعتبار اين محصولات آگاهانه تصميم بگيرند.
نرم شدن آب مغناطيسي و كنترل مقياس
سابقه طولاني در ترويج آهن ربا براي كاهش "سختي" آبهاي معدني و به ويژه كنترل رسوب مقياس در كتري ها ، سيستم هاي لوله كشي ، اواپراتورها و ديگهاي بخار وجود دارد. اكنون طيف گسترده اي از دستگاه ها در بازار وجود دارند كه ادعا مي كنند رسوبات مقياس را كاهش مي دهند و برخي نيز ادعا مي كنند كه آب را "نرم" مي كنند. دستگاه هاي قبلي بيشتر از آهن ربا دائمي استفاده مي كردند ، اما اكنون بسياري از آنها از ميدان هاي مغناطيسي يا الكترواستاتيك متناوب استفاده مي كنند. ميدان مغناطيسي در مقطعي لوله را احاطه كرده و از هر طرف به آن نفوذ مي كند. بديهي است كه اين امر استفاده از آن را به لوله هاي رنگي مانند مس يا پلاستيك محدود مي كند.
اگرچه محصولات تصفيه آب مغناطيسي (MWT) از دهه 1930 رواج داشته اند ، اما در جامعه مهندسي چندان مورد توجه قرار نگرفته اند و سوال در مورد موثر بودن يا نبودن آنها هنوز باز است. بازاريابي گسترده محصولات MWT براي مصرف كنندگان از طريق اينترنت براي حل اين مشكل كار زيادي نكرده است.
چه بايد كرد
هدف از MWT البته جلوگيري از رسوب مقياس است. اينكه آيا مي تواند آب را به معناي از بين بردن يون هاي كلسيم و عناصر مشابهي كه تشكيل صابون مي دهند و در اثر تبخير رسوب مي كنند ، "نرم" كند.
بيشتر توصيفات MWT ادعا نمي كند كه يونهاي سختي را از آب خارج مي كند (همانطور كه نرم كننده هاي تبادل يوني معمولي اين كار را مي كنند). غالباً ، ذرات جامد سنگ آهك جامد به شكل سطحي مانند پوسته پوسته شده و يا بصورت ذرات كوچك در خود آب رسوب مي كنند ، به جاي اينكه روي سطوح فلزي قرار گيرند. در هر دو مورد ، مواد رسوب شده همراه با آب حمل مي شوند.
اما من با اين توضيح دو مشكل مي بينم:
در صورت رسوب ذرات ، مشاهده آنها يا با جمع آوري مستقيم در يك فيلتر ريز متخلخل و يا غيرمستقيم با روشهاي پراكندگي نور (نفتا) امكان پذير است ، اما گزارش آشكاري از اين مورد وجود ندارد.
علاوه بر اين ، پس از حذف ذرات پوسته پوسته ، آب بايد حداقل حاوي ميزان اشباع يون سختي باشد ، به طوري كه آب به هيچ وجه "نرم" تلقي نمي شود. مي توان انتظار داشت كه يونهاي فلزي هنوز مدفوع با صابون تشكيل دهند و با تبخير آب يا جوشيدن كدو سبز و غيره ، هنوز هم مي توانند مقياس ايجاد كنند.
ادعاي رايج ديگر اين است كه MWT باعث رسوب كربنات كلسيم به صورت آراگونيت مي شود ، يك تغيير كريستالي CaCO3 كه نسبت به ساختار بسيار متداول كلسيت كمي پايدارتر (و محلول تر) است. برخي از شواهد در اين باره در ادبيات گزارش شده است [[]. اما مشخص نيست كه خصوصيات فيزيكي آراگونيت با كلسيت بسيار متفاوت است.
آهن ربا دائمي و ميدان هاي الكترومغناطيسي متناوب
بيشتر دستگاه هاي آهنرباي دائمي از توالي آهن ربا استفاده مي كنند تا آب به طور متناوب از مناطق مغناطيسي و غير مغناطيسي عبور كند. اين احتمالاً براساس آزمايشات كروننبرگ (نگاه كنيد به زير) ، كه دريافت كه دنباله اي از آهن ربا كارايي بيشتري دارد. همانطور كه در سمت راست نشان داده شده است ، دستگاه هاي AC احتمالاً اين اثر را با يك سيم پيچ تكثير مي كنند. بيشتر آنها از فركانس در منطقه 100-1000 هرتز استفاده مي كنند. برخي سيم پيچ ها را به جاي امواج سينوسي با امواج مربعي تحريك مي كنند با اين اميد كه از تعداد زيادي از اجزاي فركانس ايجاد شده ، بعضي از آنها از ساير كارآمدتر باشند.
